Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie
Operacja pn. „Podjęcie działalności gospodarczej – Geodezja”, mająca na celu podjęcie działalności gospodarczej poprzez świadczenie usług geodezyjnych, przez osobę z grupy defaworyzowanej”, współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020
Wznowienie znaków granicznych – następuje jeżeli podczas wcześniejszych prac geodezyjnych na obiekcie (np.podziału nieruchomości) punkty graniczne działki zostały zastabilizowane w sposób trwały, lecz uległy przesunięciu, uszkodzeniu lub zniszczeniu.
Wyznaczenie punktów granicznych – następuje jeżeli punkty graniczne działki nigdy nie były stabilizowane w sposób trwały, a w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym znajdują się dane pozwalające na ich odtworzenie w terenie (wyznaczenie punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków).
Ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych – następuje w związku z brakiem jednoznacznych danych dotyczących położenia punktów granicznych działek ewidencyjnych w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym, przebieg granic przedmiotowych działek z nieruchomościami sąsiednimi zostaje ustalony
z zainteresowanymi stronami na gruncie.
Podziału nieruchomości dokonuje się celem wydzielenia z jednej nieruchomości dwóch lub więcej działek, stanowiących od tej pory odrębne nieruchomości. Sam podział ewidencyjny nie powoduje zmian w zakresie prawa własności. Może być dokonany z urzędu lub na wniosek osoby, która ma w tym interes prawny, czyli właściciel lub użytkownik wieczysty gruntu. Jeżeli grunt należy do kilku osób, to wszyscy współwłaściciele lub współużytkownicy wieczyści muszą złożyć wniosek o podział nieruchomości. Ważnym kryterium podziału nieruchomości jest zgodność z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nowowydzielane działki muszą mieć wymaganą minimalną wielkość i kształt oraz dostęp do drogi publicznej, zapewnioną możliwość uzbrojenia i zachowania obowiązujących w danym miejscu linii zabudowy czy intensywności zabudowy.
Tego rodzaju mapę tworzy się, aby przeprowadzić różnego rodzaju postępowania prawne, tj.:
Identyfikacja działki potrzebna jest do założenia księgi wieczystej, na terenach byłego zaboru austriackiego, gdzie obowiązywał kataster, na mocy dekretu z dnia 23 grudnia 1817 r. cesarza Franciszka I o podatku gruntowym. M.in. stanowił on podstawę zakładania w sądach ksiąg gruntowych dla każdej gminy katastralnej, które składały się z wykazów hipotecznych oznaczonych dla poszczególnych nieruchomości (parcel), jest on odpowiednikiem dzisiejszej księgi wieczystej. Skrót LWH oznacza liczbę (numer) wykazu hipotecznego. Podzielony był on na karty A, B i C. Karta A służyła do oznaczenia stanu majątkowego (m.in. oznaczenie parcel),
w karcie B wskazywano własność, tj. właściciela, a do karty C wpisywano ciężary (ograniczone prawa rzeczowe).
Identyfikacja ma na celu stwierdzenie czy dana działka odpowiada dawnej parceli katastranej, która miała założoną LWH.